İşte bir göç mevsimi daha başarı ile tamamlandı...
Kışlık sıcak mekanlarından,korunaklı minik saksılarından,balkondaki yazlık evlerine göç ettiler benim kızlar.
Tabi kişiliklerine göre hepsi farklı farklı tepkiler verdiler.Kimi haylazlar hemen kafalarını kaldırıp,biran önce boy atma sevdasındalar.Boy atsınlar ki etrafta olup biteni anında gözlemleyebilsinler.Annemin balkonda çimlendirdiği Amazon savaşçımı tek kişilik en büyük saksıma aldım.Onca soğuk ve rüzgara rağmen savaşı kazanan güzel kızım o benim.İki bıcır hala kendilerine gelemediler ve ısrarla minicik kalmak için çaba sarfediyorlar...
Bir elin beş parmağı misali,hepside birbirinden farklı bıcırlarımın.
Geçen sene her domates topladığımda bir kenara not almıştım.
19 Ağustos 2009'da tam 32 tane koparmışım.En son ise 21 aralık 2009'da 7 tane.9 fideden toplam 136 tane minik domatesim olmuş.Sadece 4 tanesi tipik kıvrımlı ve iri idi.Onlar da güneşi en çok alan kısımdan çıktı.
Bu sene eski toprakla yeni gübreli bir toprağı yarı yarıya karıştıracağım.Kapadokya'dan taşıdığım minik ponzalar ve yumurta kabukları kalsiyum takviyesi için birebirken,bu sene de demir tozu ile meyve tutma oranına yardımcı olmayı planlıyorum.Fesleğenler ve turuncu kadife çiçekleri herzamanki gibi göreve hazır,yerlerini aldılar bile!Yağmur dindiğinde ilk hedef bahçeden birkaç uğur böceği yakalamak!Onlar ne yapacaklarını çok iyi bilirler...
Hepimize kolay gele.
Sevgiyle kalın,
Yeşim Güriş
