Koltuğuma uzanıp bu satırları yazarken son cemrede toprağa düşmekle meşgul...
Şubatın 19'u gibi havaya,26'sında suya...Bahar geliyor.Sabah,pırıl pırıl bir güneş eşlik etti yürüyüşüme.Canım eve girmek bile istemedi!Birkaç gün sonra kar yağacakmış,inanılacak gibi değil.Bu gece sıfır derece.Limonu ve begonvili sarmalamak lazım,İstanbul için fazla narinler...Pembe kızlarsa hala horul horul uyumaktalar.henüz kafasını kaldıran yok...Herşey zamanında güzel.Hormonlarla dürtülüp zamanından önce uyandırılan modern yaşam mecburiyeti diye dayatılan sebze meyve kılıklı ucubelerden uzak bir yaşamı tercih edebildiğim için huzurluyum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder